Rzepik pospolity

Rzepik należy do rodziny różowatych i jest rośliną trwałą. Rośnie w miejscach dobrze nasłonecznionych, najczęściej w gromadzie, można go spotkać na terenie całej Europy i Azji . Surowcem leczniczym rzepiku są liście i kwiaty. Kwitnie od czerwca do sierpnia, choć czasem do października.

Rzepik pospolity osiąga wysokość do 1m. Ma długą, prostą łodygę, żółte, pięciopłatkowe kwiatki, rozwijające się podobnie jak u dziewanny lub malwy. Posiada także nieliczne łodyżki z nieparzysto pierzastymi liśćmi.

Właściwości lecznicze:

Rzepik w starożytności był uznawany za lekarstwo na chorą wątrobę. Teraz już wiadomo, że to stwierdzenie było słuszne, rzepik reguluje metabolizm wątroby. Ponadto zawiera wiele związków np. olejek eteryczny, garbniki pirokatechinowe, witaminy (B3, C ), kwasy organiczne, sole mineralne i wiele innych. Jest pomocny przy wielu chorobach np. zapaleniu jamy ustnej, pleśniawkach, ranach infekcyjnych, anginie, zatruciach pokarmowych u dzieci, otyłości, puchlinie wodnej, artretyzmie i reumatyzmie, trądziku, kolce nerwowej, zapaleniu spojówek, egzemie i hemoroidach. Rzepik wzmacnia błonę śluzową jamy ustnej, goi rany, rozpędza i powoduje rozejście się wrzodu. Ma działanie ściągające, przeciwbakteryjne, przeciwzapalne, ściągające, odkażające, moczopędne, przeciwcukrzycowe, przeciwbiegunkowe, przeciwkrwawieniowe. Rzepik hamuje także nadmierny rozwój flory bakteryjnej w jelitach, reguluje pracę wielu narządów ( żołądka, jelit, pęcherzyka żółciowego) i przemianę materii. Odwar z rzepiku pomaga przy zapaleniu gardła, anginie, zapaleniu języka i jamy ustnej.