Aloes

Roślina wieloletnia pochodząca z Afryki, która nie potrzebuje dużej ilości wody i nie znosi przymrozków. Nazwa aloes pochodzi od arabskiego słowa "alloeh", oznaczającego gorzką substancję. Od wielu lat znajduje zastosowanie w medycynie naturalnej, przy leczeniu wielu dolegliwości i chorób.

Aloes nie ma łodygi. Jego liście mają kolor szarozielony, są mięsiste, zwężające się, o kolczastych brzegach. Ma również żółtek rurkowate kwiaty.

Właściwości lecznicze:

Aloina, barbaloina i aloeemodyna czyli najważniejsze składniki aloesu odpowiadają za jego przeczyszczające działanie, z czego ostatni składnik przeciwdziała białaczce. Można go używać zewnętrznie na blizny, uszkodzenia naskórka, nieżyt nosa, odmroziny, źle gojące się rany, oparzenia termiczne, ukłucia owadów i wypryski alergiczne lub ropne. Syrop z aloesu z dodatkiem żelaza jest środkiem krwiotwórczym. Nie należy stosować aloesu przy krwotokach, menstruacji, niepełnym skurczu serca, zaawansowanej ciąży, w okresie miesiączkowania, po operacji przewodu pokarmowego i nadciśnieniu. Żel aloesowy może obniżyć poziom cukru u chorych na cukrzycę, jest też składnikiem używanym w kosmetyce i produkcji zdrowej żywności. Jest środkiem rozwalniającym zalecanym przez lekarzy. Pomaga w chorobach np. zapaleniu kory mózgowej, uporczywych bólach głowy, nerwobólach, stanach zapalenia przewodu pokarmowego. Nie podawać dzieciom. Większe dawki aloesu mogą być niebezpieczne dla kobiet w ciąży. Przy dużych dawkach występuje osłabienie, spowolnienie pulsu, obniżenie temperatury ciała. Nie powinno się stosować żelaza, jodu, mentolu, tymolu, fenolu jednocześnie z aloesem.