Spotkanie starej miłości

Siedzę ze znajomymi pod ceglaną wieżą. Patrzę w pomarańczowe niebo i z nieba spada srebrny rycerz. Spada i leci koło wierzy, został zrzucony. Spada koło nas, zrobił wyrwę w ziemi a ja złapałam koleżankę, która mogła wpaść do ogromnej dziury. Na wieży podniósł się drugi, wielki rycerz z rogami. Aby go pokonać szukałam tabliczek z liczbami 33, 32, 369. Podpalam jakieś białe rzeczy w ognisku a rozpałką są żywe koty. Każdego kota można było klonować przez krojenie. Gdy jeden z kotów miał ostatnią szansę i miał zginąć w ogniu, który go przyciągał rozpłakałam się i go uratowałam. Nagle siedzę z koleżanką przy stole z ławkami, przy barze.
Jest dzień. Tylko dwa stoły wolne, widzę z daleka mężczyznę, którego bardzo kochałam. Podszedł jego kolega w ciemno różowym t-shirt i zajął miejsce przy stole koło nas. Usiadł na przeciwko mnie, nie widziałam twarzy. Usłyszałam jak koleżanka pyta czy wiem kto usiądzie przy tym wolnym miejscu. Wiedziałam, że będzie to chłopak, którego bardzo mocno kochałam. Wiedziałam, że usiądzie do mnie tyłem, ale będzie bardzo blisko. Obrus na stole był bordowy, stół i ławki brązowe. Potem trzymał mnie w silnym uścisku, szarpałam się i chciałam iść gdzieś gdzie jest niebezpiecznie, a on mnie trzymał i tłumaczył, że mam przestać i się mu poddać. Chciałam iść na posterunek, gdzie pracował, a staliśmy po drugiej stronie szerokiej i ruchliwej ulicy. On miał mnóstwo męskich ozdób i czarne ciuchy. Nagle mój dom znalazł się w lesie i miałam mnóstwo nowych sąsiadów.